3 december 2012Terugstortingen pensioengeld
Reactie Pensioenfederatie op resultaten pilotonderzoek terugstortingen pensioengeld
Op verzoek van de Tweede Kamer is een pilotonderzoek verricht naar terugstortingen van pensioengeld. Staatssecretaris Klijnsma (SZW) heeft de resultaten van de pilot aangeboden aan de Tweede Kamer. Uit de pilot blijkt dat het feitelijk niet mogelijk is om een correct en betrouwbaar totaaloverzicht te maken van alle pensioenfondsen. De pilot wijst verder uit dat er hoge kosten gepaard gaan met een poging om de benodigde gegevens te achterhalen. Kosten die uiteindelijk terechtkomen bij de deelnemers van de betreffende fondsen. De Pensioenfederatie deelt daarom de conclusie dat een vergelijkbaar onderzoek onder lle pensioenfondsen niet mogelijk is.De pilot wijst duidelijk uit dat er hoge kosten gepaard gaan met de poging om gegevens te achterhalen. Die gegevens zullen leiden tot de conclusie dat bij praktisch alle pensioenfondsen de buffers onder dreiging van afroming door de overheid in de jaren 90 zijn verlaagd. De verlaging van de buffers was in overeenstemming met destijds geldende financieringsafspraken en het wettelijke kader. Deze verlaging is ten goede gekomen aan diegenen die de buffers hadden opgebouwd, werkgevers, werknemers en gepensioneerden. Tenslotte is het belangrijk om te benadrukken dat de keuzes die in de jaren negentig zijn gemaakt, bewust zijn gemaakt. Onder de bijzondere omstandigheden van destijds. De komende jaren moeten pensioenfondsen vanwege de financile crisis, de daarbij behorende lage rente en de gestegen levensverwachting moeilijke beslissingen nemen. De Pensioenfederatie is het met de staatssecretaris eens dat de moeilijke beslissingen die komende periode genomen moeten worden niet benvloed kunnen worden door afspraken die werkgevers en werknemers onder druk van de overheid in de jaren 90 hebben gemaakt.De pilot bevestigt het beeld dat in de jaren 90, onder druk van de overheid, het extra opgebouwde pensioenvermogen, de zogeheten buffer, door werkgevers en werknemers in overeenstemming met regelgeving verlaagd is. Via de Wet Brede Herwaardering dreigde de overheid deze buffers te belasten. Dit maakte het voor pensioenfondsen niet aantrekkelijk om veel geld in kas te hebben. Als sociale partners destijds niet hadden besloten tot verlaging van de buffers, dan was het geld van de pensioenfondsen hoogst waarschijnlijk gebruikt om het overheidstekort terug te dringen. Door de buffers wl te verlagen, is pensioengeld ten bate gekomen van degenen die het destijds ingelegd hebben: de werkgevers, de werknemers en de gepensioneerden. Waarvoor dit geld vervolgens is aangewend, verschilt per fonds. Bij de ene organisatie kregen werknemers bijvoorbeeld een kortere werkweek en bij de andere hoefde er tijdelijk geen pensioenpremie betaald te worden en werden pensioenen maximaal gendexeerd. Het blijkt vrijwel onmogelijk te zijn om deze uitwisselingen tussen verschillende arbeidsvoorwaarden achteraf inzichtelijk te maken.