Onafhankelijke koepel van 43 beroepsverenigingen uit acht sectoren met circa 62.000 leden.
Aangesloten bij de Vakcentrale voor Professionals.

16 februari 2012

Cao-overleg Gemeenten gestrand

Nieuwsbrief Cao GemeentenIn deze nieuwsbrief geven we informatie over de actuele stand van zaken van het cao-traject. We blikken terug op de afgelopen maanden en vertellen welke positie VNG inneemt op dit moment. En vanzelfsprekend kijken we vooruit naar ludieke acties. Want die zijn mogelijk nodig!Cao-overleg gestrand op onwil VNGDe VNG onderhandelt achteruit en daar gaan we als bonden niet in mee! Op 1 februari jongstleden werd dat duidelijk. We waren erop gebrand om er die dag uit te komen, nu we al 8 maanden zonder cao zitten! De teleurstelling was groot toen bleek dat de VNG niets kon bieden om de verschillen te overbruggen. Ze deden zelfs op twee van onze hoofdpunten een stap terug. De politieke wil of durf om echt stappen te zetten richting een nieuwe cao is er niet.Terugblik op een 14 maanden durend procesDe eerste gesprekken over de leidraad begonnen in het najaar van 2010. Begin 2011 bleek dat de werkgevers alleen 1% wilden bieden voor de leidraad, als er aan de andere kant 1% werd verdiend op arbeidsvoorwaarden. Wij toonden vervolgens aan dat er mogelijkheden bestaan om mr dan 1% terug te verdienen. Bijvoorbeeld door dure externe inhuur te beperken. Daarnaast waren we bereid om te praten over verlenging van de cao, mits we het eens konden worden over een loonsverhoging.In april 2011 lag er ineens een eindbod van de VNG op tafel. En op 13 mei 2011 bleek dat er geen gesprek meer mogelijk was over aanpassingen. Daarom hebben we het overleg afgebroken.Het eindbod werd ter stemming voorgelegd aan de leden. 87% stemde tegen.Na een korte actieperiode in het najaar van 2011 hervatten we de onderhandelingen in december 2011. De werkgevers gaven aan dat er toch mogelijkheden waren om het bod aan te passen. Vanaf november volgde een aantal overleggen met de VNG over aanpassing van de leidraad. De nadruk lag hierbij op de invulling van het begrip werkzekerheid.Werkzekerheid: Van werk naar werk uitgelichtWerkzekerheid wordt door het grootste deel van de leden het meest belangrijk gevonden. Eind 2011 zagen we als bonden kans om concrete voorstellen in te brengen over van-werk-naar-werk (vanaf nu: VWNW) trajecten. Tijdens een formeel overleg in december spraken we af om te onderzoeken of we het eens konden worden over de voorwaarden. De VNG leek mee te gaan in onze benadering.Wat stellen wij concreet voor? De bonden stellen voor dat de werkgever de medewerkers waarvoor ontslag dreigt, intensief begeleidt in een VWNW-traject. Dit in plaats van de achterhaalde regeling die de VNG voor ogen heeft. Nu wordt een werknemer eerst ontslagen om vervolgens in eenre-integratietraject terecht te komen. Wij vinden dat een intensieve begeleiding kan voorkomen dat er ontslagen vallen en mensen in een uitkeringssituatie terechtkomen.De werkgever wilde in de VWNW-trajecten ontbindende voorwaarden opnemen, waardoor gemeenten die veel zouden moeten bezuinigen, toch mensen kunnen ontslaan. De bonden vinden dat in tijden van grote bezuinigingen, de werkgever znder ontbindende voorwaarden mensen moet helpen een andere baan te vinden. Anders hebben we het niet over chte werkzekerheid. Toch hebben we een serieuze poging ondernomen voorstellen te doen waarin zelfs ontbindende voorwaarden stonden. Ook deze poging was tevergeefs. Onze voorstellen werden zonder veel woorden van tafel geveegd. Het is puur een kwestie van politieke onwil en gebrek aan lef bij gemeentebestuurders. Een financieel argument is er volgens ons namelijk niet. Uit onderzoek blijkt dat VWNW- trajecten gemiddeld zorgen voor een besparing van 130.000 euro ten opzichte van de traditionele benadering. Dit heeft te maken met het eigen risicodragerschap van gemeenten; zij betalen zelf de ww-uitkering van hun ex-werknemers. VWNW is dus altijd goedkoper dan ontslag met een jarenlange uitkering!De VNG gelooft dat alleen de dreiging van ontslag een prikkel is voor werknemers om aan de slag te gaan. Dat is volledig in strijd met onze benadering: samen aan de slag tot er ander werk is gevonden: cht van werk naar werk.Koopkrachtplaatje: VNG biedt 1% voor 31 maandenIn mei 2011 bood de VNG 1% loonsverhoging voor een contract van 1 juni 2011 tot 31 december 2012. Te weinig, want de inflatie steeg naar meer dan 2% per jaar. Koopkrachtbehoud was ver te zoeken. Tijdens de tweede fase van de onderhandelingen verwachtten we een beter bod.Maar op 1 februari volgde een bod van 1% voor een periode van maar liefst 31 maanden: een forse stap achteruit.Daarnaast geeft de VNG een verkeerd beeld van de situatie. Voor de nieuwe cao zou 2% geboden worden. Gemakshalve heeft de VNG de afspraak uit de vorige cao over 1% loonsverhoging (gekoppeld aan de leidraad) opgeteld bij de 1% voor het nieuwe contract. Dus dit deel van de loonsverhoging wordt gepresenteerd als een extra toezegging. Terwijl we daarvoor in 2010 hard gevochten hebben. Het bod van de VNG is niets meer dan 1% voor 31 maanden. De rest betreft een oude afspraak.Verder overleg zinloosHet werd op 1 februari duidelijk dat de werkgever niet tegemoet wil komen aan twee belangrijke eisen: werkzekerheid en koopkrachtbehoud. Sterker, op beide punten werd door de VNG een stevige stap achteruit gedaan. De verschillen zijn onoverbrugbaar. Verder overleg heeft geen enkele zin meer en het cao-overleg is hiermee definitief mislukt.VNG vindt onze eisen onredelijk en onbetaalbaar, maar kan dit niet met feiten onderbouwen. We gaven eerder in deze brief aan, dat begeleiding in VWNW-trajecten geld bespaart. Al het geld dat hiermee bespaard wordt, kan worden genvesteerd in bijvoorbeeld fatsoenlijk koopkrachtbehoud. Hier is niets onbetaalbaars aan!De werkgever heeft verder overleg zinloos gemaakt. Het is treurig hoe de werkgever omgaat met 180.000 broodnodige ambtenaren!Niet alleen wij lopen tegen deze problemen aan;andere overheidssectoren overkomt precies hetzelfde. Nergens doet de werkgever harde toezeggingen over werkzekerheid. Nergens wordt koopkrachtbehoud geboden; overal slechts een habbekrats voor een lange periode. Bovendien loopt de kwaliteit van werken gevaar door de werkdruk en de vele reorganisaties. Ook de bureaucratie blijft een enorm probleem.Houd voor verdere informatie ook deze website in de gaten.Met vriendelijke groet,Ellen ClasonCMHF onderhandelaar Cao Gemeenten


Nieuwscategorie

Nieuwsbrief

Meld u aan voor de nieuwsbrief

Aanmelden
Deel deze pagina: