Aanbevelingen voor betere rapportcijfers Rutte IV
Het was de afgelopen dagen een en al pracht en praal wat de klok
sloeg. Op maandag werd Queen Elizabeth II in stijl begraven en op
Prinsjesdag was het de beurt aan ons koningspaar om met pracht en
praal te worden omgeven. De pracht en praal in beide landen is
echter voor de bevolking schone schijn. Voor zowel Nederland als
Groot -Brittannië geldt dat de samenleving onder grote druk staat.
De hoge inflatie en de hiermee gepaarde onrust en onzekerheid nemen
toe en als de beide regeringen in de ogen van hun landgenoten niet
de juiste maatregelen nemen dan zou het voor het eerst sinds lange
tijd wel eens 'een hete herfst' en/of koude winter kunnen gaan
worden.
In de troonrede zei onze koning; "Het is tegenstrijdig dat
bestaanszekerheden onder druk staan en armoede toeneemt in een
periode van economische groei en lage werkloosheid". Dit laatste is
in mijn ogen helemaal niet tegenstrijdig als men inzoomt op het
kabinetsbeleid van het afgelopen decennia. Sinds jaar en dag neemt
de koopkracht van de werknemers niet of nauwelijks toe. Dit in
combinatie met een te hoge belastingdruk. Steeds meer werknemers
gaan inzien dat (meer) werken niet meer loont. Men is beter af als
men niet of minder werkt omdat men dan (nog) recht heeft op
allerlei toeslagen.
Het wordt tijd dat het kabinet actie gaat ondernemen dat (meer)
werken weer loont. Dit laatste is hoog nodig om de krapte op de
arbeidsmarkt te verminderen.
Van "het nivelleren is een feest" beleid van de afgelopen
jaren plukken de middeninkomens de wrange vruchten. Veel van hen
kunnen niet meer rondkomen van hun loon ondanks het feit dat men
een volledige werkweek heeft en men ruim boven modaal verdient.
Amerikaanse toestanden om meer dan één baan te moeten hebben om
het financiële hoofd boven water te houden begint in Nederland
voet aan de grond te krijgen. De politiek heeft met haar onbezonnen
financiële beleid de ruggengraat van onze samenleving de 'sterkste
en breedste' schouders gebroken.
Het kabinet moet actie ondernemen om de belastingdruk voor
werkende substantieel te verlagen.
De Haagse wereldse werkelijkheid en de daagse realiteit
beginnen elkaar steeds meer te bijten. Het lijkt erop dat de grens
van de 'mopperende Nederlanders' is overschreden en dat in plaats
van mopperen de 'mopperaars' acties eisen van hun politieke
leiders. De brede onvrede over het kabinet Rutte IV wordt in alle
enquêtes onderschreven. Dit is in mijn ogen een logisch gevolg van
vier partijen die liever niet met elkaar in zee waren gegaan. De
tegenstellingen en het onderlinge wantrouwen zijn te groot om
daadkrachtig op te kunnen treden, met als gevolg dat het 'een
pappen en nat houden' beleid is geworden. Een beleid waar zowel
voor- als tegenstanders zich niet in kunnen vinden. Het is dan ook
niet vreemd dat het kabinet in alle enquêtes een dikke onvoldoende
krijgt.
Het wordt tijd dat het kabinet leiderschap gaat tonen en naar de
standpunten van de meerderheid van het Nederlandse volk gaat
luisteren en zich niet laat leiden door een kleine minderheid die
veelal het hardst schreeuwt. Zorg voor een breed draagvlak in de
samenleving. Zo wordt onrust voorkomen en kunnen (grote) stappen
worden gezet om invulling te geven aan de grote uitdagingen
waarvoor we staan.
Voor veel Nederlanders geldt op dit moment dat zij het gevoel
hebben dat onze ministers hun prioriteiten verkeerd stellen.
Ministers die in hun ogen vergeten zijn waarom zij zijn
aangesteld: niet ten meerdere glorie van zichzelf maar om ons land
te dienen.
Als de bovengenoemde aanbevelingen door het kabinet worden overgenomen dan heb ik er alle vertrouwen in dat de rapportcijfers omhoog gaan en een hete herfst en/of koude winter uitblijft