Werkdruk, publicatiedruk, bureaucratie
De blikken van de gasten voor de opening van het Academisch Jaar gingen dit jaar niet alleen opzij, maar ook omhoog. Dozen met leuzen als publicatiedruk, bureaucratie en valorisatie werden tot ver boven de hoofden opgestapeld. Hiermee lieten we samen met het Promovendi Netwerk Nederland (PNN) en PostdocNL zien dat de werkdruk letterlijk te hoog is.
Zie ook het filmpje over deze VAWO-actie Werkdruk - klik hier
En de werkdruk is te hoog. Uit onderzoek blijkt dat er zeker 20% extra werkzaamheden in de vrije tijd worden verricht. Bij een volle werkweek betekent dat ruim 9 weken per jaar onbetaald werk! We zijn aan het rekenen geslagen en telden bij elkaar ruim 295 miljoen euro aan onbetaald verricht werk. En dan hebben we het nog niet eens over het schrappen van pauzes en het structureel doorwerken tijdens ziekte (91% van het personeel geeft aan in de afgelopen 3 jaar tijdens ziekte wel eens te hebben doorgewerkt).
Ervaringen van medewerkers bevestigen de hoge werkdrukcultuur: "Ziek worden kan niet, mijn experimenten kunnen niet op pauze" Schreef een promovendus ons. Een andere reactie op de vraag over ervaring met werkdruk kwam van een postdoc: "Onlangs vertelde ik op mijn werk dat ik zo moe was. 'En?' Was de reactie. 'Iedereen is moe.' Kennelijk is het zo gewoon geworden dat je in de wetenschap moe bent dat we zelf niet meer inzien hoe absurd dat is."
Demissionair minister Jet Bussemaker van OC&W was aanwezig bij de opening van het Academisch Jaar in Nijmegen en ontving van de VAWO, PNN en PostdocNL een onvrijwillige gift ter waarde van 295 miljoen euro in de vorm van onbetaalde werkzaamheden die in 2016 zijn verricht. Na de overhandiging erkende ze dat de hoge werkdruk aan de universiteiten een probleem is. Op de vraag wat OC&W hieraan gaat doen, antwoorde ze dat de middelen uit het leenstelsel op termijn voor verlichting gaan zorgen. Het nadeel van deze redenering is dat er daarmee nog steeds niet wordt gekeken naar een realistische financiering van de taakstelling (inputfinanciering) van universiteiten, maar dat er pas achteraf bekeken wordt of er wellicht ergens wat meer budget is. Het mag duidelijk zijn dat op dit moment de financiering van de universiteiten niet in verhouding is met de taak die ze dienen uit te voeren: zo komen er ieder jaar meer studenten, en zijn er jaarlijks steeds meer bijkomende taken voor het personeel zoals het verwerven van onderzoeksgeld en het invoeren van onderwijsvernieuwingen, maar de budgetten groeien niet mee.
Inmiddels is de werkdruk dusdanig hoog dat de vakbonden, maar ook de werkgevers, stellen dat er iets aan gedaan moet worden. Op korte termijn zou er op individuele universiteiten op details wat aan deze werkdruk gedaan kunnen worden, maar voor een structurele verlichting is er toch echt een realistischer financiering nodig.
bron: VAWO